Oštećenje nerva i bol se obično dešavaju prilikom uklještenja nerva. Uklještenje nerva se dešava najčešće prilikom povreda koštanih i mišićnih struktura koje okružuju nerve. Najpoznatije ulještenje, ujedno i najčešće je uklještenje Ishiadicusa koje izaziva stanje poznato kao Išijas.
Uklještenje nerva u lumbalnom delu
Kada međipršljenski disk usled protruzije vrši pritisak na nerv ili pritisak na nerv vrši otok zbog povređenog ligamenta, dolazi do bola koji se pruža niz nogu. Ovo stanje je poznato kao
Išijas. Bilo kakvo narušavanje prostora gde nerv prolazi može rezultirati uklještenjem . Lumbalni bol se širi duž natkolenice (zadnja ili spoljašnja loža) ispod kolena u list ili/i u stopalo. Bol je jak, neprekidan, u vidu pečenja, sa utrnulošću noge, što otežava pokrete. Najčešće se bol širi u jednu nogu i jači je od bola u lumbalnom delu. Bol se pojačava noću, posle dužeg stajanja, sedenja, kijanja, kašljanja i naprezanja. Parapareza: oslabljena mišićna snaga obe noge, pojačani tetivni refleksi, fascikulacije i pozitivni znak Babinskog zahtevaju hitnu neurološku i neurohiruršku procenu.
Uklještenje nerva u vratnom delu
Drugo po redu najčešće uklještenje nerva koje se dešava je u vratnom delu kičme. Uklještenje vratnih nerava može dovesti do bola u rukama, osećaja pečenja, trnjenja i slabosti. Ukješteni vratni nerv može imati slične simptome kao sindrom karpalnog tunela ili teniski lakat. Ovo stanje je takođe jedan od uzročnika cervikalnog sindroma.
Cervikalni sindrom obuhvata grupu simptoma i znakova koji nastaju usled kompresije i iritacije spinalnih nervnih korenova i krvnih sudova u vratu, i dovode do senzitivnih, motornih i vaskularnih poremećaja. Učestalost cervikalnog sindroma odnosno bolova u vratu je velika i povećava se sa godinama života. Preko 90 % ljudi je makar jednom u životu osetilo bolove u vratu. Kao i kod lumbalnog sindroma najčešći uzrok bolnog vrata su degenerativne promene na vratnom delu kičme. Glavna karakteristika vratnog dela kičme je postojanje unkovertebralnih (Luschine) zglobova. Promer medjupršljnskih otvora vratne kičme je značajno manji nego u ostalim delovima kičme zbog čega dolazi do neposrednog kontakta navedenih zglobova i nervih korenova. U toku degenerativnog procesa u zglobovima nastaje iritacija i kompresija nervnih korenova Bočni produžeci unkorvertebralnih zglobova imaju zaštitnu ulogu jer sprečavaju protruziju i prolaps intervertebralnog diskusa tako da su akutne hernijacije diskusa vratnog dela kičme vrlo retke.
Uklještenje perifernih nerava
Najpoznatije uklještenje perifernog nerva je
sindrom karpalnog tunela. Kroz karpalni tunel prolaze tetive mišića pregibača koji pokreću prste i Nervus Medianus. Opna koja oblaže tetive naziva se sinovijalana opna. Njena funkcija je omogućavanje nesmetanog funkcionisanje tetiva, „podmazivanje“ tetiva. Opna je izuzetno osetljiva na dugotrajne napore. Kada dođe do oštećenja sinovijalne opne ili tetiva koje prolaze kroz karpalni tunel , dolazi do otoka i upale tetiva i time se prostor u karpalnom tunelu sužava i počinje da pritiska nerv Medianus. Ovo stanje je poznato kao sindrom karpalnog tunela. Oštećenje tetiva pregibača koje prolaze kroz karpalni tunel se obično događa usled dugotrajnih aktivnosti u kojima su pregibači prstiju često angažovani. Ukoliko je napor velik i preterano dugotrajan, dolazi do postepnog trošenja i otoka i može se pojaviti sindrom karpalnog tunela.
5 simptoma uklještenog nerva
Ukoliko dođe do uklještenja nerva, funkcionisanje često biva otežano i obično se pojavljuje:
- Bol
- Osećaj žarenja, trnjenja
- Slabost
- Usporeni refleksi
- Gubitak kontrole nad bešikom (u zavisnosti gde dođe do uklještenja)
Ovi simptomi zahtevaju hitnu medicinsku negu. Što je kraće vreme koje nerv biva uklješten brži je i lakši oporavak. Apsolutna je preporuka posetiti lekara.
Lečenje i terapija
U većini slučajeva, uklještenje nerava se može u potpunosti izlečiti primenom metoda fizikalne terapije. Ovo podrazumeva pregled lekara specijaliste i utvrđivanje pod kojim uslovima je došlo do pojave i razvoja stanja. Od ključnog značaja je saradnje pacijenta i pridržavanje saveta lekara. Veoma je važan odmor, odnosno, odsustvo opterećenja na deo tela koji je pogođen i uzdržavanje od aktivnosti koje izazivaju bol i opterećenje. Ignorisanje bola i stav „nije to ništa, proći će“ obično vode do hroničnih stanja koja se mnogo teže saniraju i leče. Fizikalna terapija daje najbolje rezultate u lečenju uklještenog nerva. Primenjuju se razne metode fizikalne terapije poput: