Ortopedija i Stimulacija zarastanja prelomaimaju za cilj, dijagnostiku i lečenje preloma. Danas je ortopedija pretežno hirurška grana zbog aktivnog, operativnog pristupa u terapiji mnogih stanja, ali je isto tako blisko sarađuje sa medicinskim specijalnostima koje se bave neoperativnim (konzervativnim) lečenjem kao što su fizikalna medicina i rehabilitacija, sportska medicina, neurologija, reumatologija, inerna medicina itd.
Iskusni ortopedi i traumatolozi Poliklinike Galetić uz pomoć najmodenije opreme leče sve vrste povreda kostiju, zglobova i mišića, kao i hronična degenerativna i zapaljenska oboljenja koštano-zglobnog sistema. Takođe naši ortopedi vrše pripremu pacijenata za operativne zahvate (operacije kuka, kolena..).
U POLIKLINICI “GALETIĆ”sprovodimo kompletne preglede, dijagnostiku i lečenje ortopedskih pacijenata:
ULTRAZVUČNO SNIMANJE ZGLOBOVA, MIŠIĆA I LIGAMENATA Omogućava detaljan pregled:
- Rupture (pucanja) mišića,
- Tetiva i ligamenata,
- Hematoma i fibroza u mišićima,
- Burzitis,
- Tedinitis,
- Osipicirajući miozitis,
- Sinovitis,
- Razvojni poremećaj zgloba kuka kod beba (Saznajte više…)
Stimulacija zarastanja preloma
STIMULACIJA ZARASTANJA PRELOMA Ako je povreda teže prirode i dovodi do brze atrofije mišića, koristi se elektromiostimulacija tj. kompjutersko jačanje mišića kroz otvore na gipsu. Zarastanje preloma se stimuliše magnetoterapijom i elektroterapijom, a bolovi se smanjuju sa laseroterapijom. Period posle imobilizacije nam ostavlja mogućnost za mnogo složeniji i kompleksniji program fizikalnog lečenja i rehabilitacije. Imobilizaciju skidamo što je moguće ranije- čim se na radiografskom (RTG) snimku pokažu znaci stvaranja koštanog kalusa tj.nove kosti.
Prelomi kostiju se smatraju urgentnim stanjima i zahtevaju što ranije započinjanje lečenja.
Osnovni cilj lečenja preloma je da koštano tkivo i okolna povređena meka tkiva što pravilnije i brže zarastu.
Prelom kosti se kvalifikuje kao teška telesna povreda. Najteži prelomi mogu izazvati visok stepen nesposobnosti i invalidnosti,a kod većine preloma se može očekivati određen stepen funkcionalnog oštećenja.
Klasični – lokalni znaci preloma kosti su:
- Bol (dolor),
- Otok (tumor),
- Povišenje lokalne temperature (calor),
- onemogućena funkcija (functio laesa),
- patološka pokretljivost- pomeranje fragmenata kosti pasivno,
- Krepitacija (škripanje),
- Hematom – izliv krvi u tkivo.
Najbolju informaciju o koštanom prelomu daje radiografska dijagnostika.
Prelom se obavezno snima u dva pravca (anteroposteriorno i iz profila) a može i u dopunskim pravcima (kosi snimak).
Povoljni činioci za zarastanje kostiju su:
- Dobar položaj koštanih fragmenata bez dislokacije,
- Dobra cirkulacija krvi,
- Neznatno povređeno okolno meko tkivo,
- Lokalizacija preloma,
- Dobra fiksacija fragmenata,
- Mlađa životna dob
- dobro opšte stanje povređenog.
Nepovoljni činioci za zarastanje kostiju:
- dislokacija (pomeranje) fragmenata,
- loša cirkulacija krvi,
- veliko oštećenje okolnog tkiva,
- loša i labava fiksacija fragmenata,
- višestruki kominutivni prelomi,
- infekcija kosti ili mekog tkiva,
- loše opte stanje
- starija životna dob pacijenta.
Metode lečenja preloma su:
- neoperativno
- i operativno.
Mora se najpre obezbediti repozicija – nameštanje koštanog fragmenta u normalan fiziološki položaj i retencija – učvršćavanje fragmenta u reponiranom položaju.
Neoperativno lečenje preloma
Neoperativne metode lečenja su repozicija, imobilizacija i trakcija.
Imobilizacija
Povređenog segmenta ili ekstremiteta se radi po principu obuhvatanja dva susedna zgloba u funkcionalnom položaju.
Privremena imobilizacija se izvodi sa privremenim pomagalima, šinama od metala (Kramerova, Tomasova), materijalima od plastike drveta itd.
Repozicija
Izvodi se uglavnom u opštoj anesteziji ne samo da bi se izbegla bolnost već i da bi postojala totalna relaksacija mišića.
Kada se uspostavi zadovoljavajuća repozicija tj položaj fragmenata, postavlja se odgovarajuća gipsana imobilizacija, a za lakše prelome bez dislokacije dovoljna je i longeta.
Postoje i specifične varijante imobilizatora kao što su viseći gips za prelome dijafize humerusa, gips za hodanje za prelome kostiju donjeg ekstremiteta.
Fizikalno lečenje preloma
Fizikalno lečenje preloma se odvija u dve faze:
- za vreme imobilizacije
- i nakon skidanja imobilizacije.
Period za vreme imobilizacije se zasniva na principu “mobilizacije u imobilizaciji” – kineziterapijom izometričkim vežbama i aktiviranjem svih imobilisanih mišića. Aktivnim vežbama se poboljšava vaskularizacija i sprečava brza atrofija mišića.
Počinje odmah nakon postavljanja imobilizacije, istog dana.
Imobilizacija obezbeđuje dobro zarastanje ali smanjuje vaskularizaciju i metabolizam svih tkiva, dok mišićno tkivo brzo atrofiše i slabi.
Ako je povreda teže prirode i dovodi do brze atrofije mišića, koristi se elektromiostimulacija tj. kompjutersko jačanje mišića kroz otvore na gipsu.
Zarastanje preloma se stimuliše magnetoterapijom i elektroterapijom, a bolovi se smanjuju sa laseroterapijom.
Period posle imobilizacije nam ostavlja mogućnost za mnogo složeniji i kompleksniji program fizikalnog lečenja i rehabilitacije.
Imobilizaciju skidamo što je moguće ranije- čim se na radiografskom (RTG) snimku pokažu znaci stvaranja koštanog kalusa tj.nove kosti.
Ako se na RTG snimku pokazao oskudan kalus i usporene zarastanje mora se skinuti imobilizacija i proveriti klinički znaci.
Bolnost, povišena lokalna temperatura, pokretljivost na mestu preloma zahtevaju nastavak imobilizacije.
Pacijent se mora uključiti na fizikalni tretman stimulacije koštanog zarastanja i obezboljavanja kao i na proces kineziterapije da bi se prevenirao nastanak ukočenosti susednih zglobova tj.kontrakture.
Posle imobilizacije neminovno dolazi do nastanka kontrakture – ograničenja pokreta imobilisanog zgloba.
Pacijent sprovodi vežbe za povećanje obima pokreta aktivno i aktivno-potpomognuto pod nadzorom fizioterapeuta, a kasnije i vežbe za jačanje snage mišića.
Pored metoda kineziterapije, veoma je dragocena primena hidrokineziterapije u bazenu ili kadama zbog lakšeg izvođenja pokreta i povoljnog uticaja vode na organizam.
Nakon imobilizacije se mogu primeniti skoro sve metode fizikalne terapije koje pomažu u regeneraciji i boljoj vaskularizaciji imobilisane regije.
Prelomi kostiju su posebna indikacija za primenu magnetoterapije i TENS-a jer daju najbolje rezultate u stimulaciji zarastanja preloma i u lečenju kontraktura.
Kod preloma donjih ekstremiteta veoma je važno određivanje vremena i inteziteta oslonca na imobilisani ekstremitet.
Oslonac na stopalo se dozvoljava progresivno i postepeno kada smo uvereni da je prelom zarastao.
Oslonac predstavlja i način tretmana jer se kompresijom na fragmente protiv zemljine teže ubrzava zarastanje i stimuliše osteogeneza.
Posle skidanja gipsa pacijent hoda uz pomoć štaka i sa minimalnim osloncem koji se postepeno povećava.
Posle štaka pacijent prelazi na hod sa štapom a zatim i na potpuno oslobađanje od pomagala.
Program funkcionalnog osposobljavanja i rehabilitacije pacijenata nakon preloma se završava sa vežbama snage i koordinacije.
